'n Geohidrologiese ondersoek van die artesiese kom, Stampriet, Suidwes-Afrika

Abstract

Abstract by author:

Geohidrologiese klassifikasie van veertig persent van die waterbronne is bewerkstellig deur 'n sistematiese ontleding van die boorverslae en op grond daarvan is die hidrochemie in elke akwifeer ondersoek in een van die intensiefste studies van sy soort in daardie wêrelddeel. Die geohidrochemiese evolusie binne elke akwifeer word in hierdie studiestuk beskryf en die fisies-chemiese en biochemiese prosesse wat op die grondwater inwerk, word geïdentifiseer. Bakteriese nitraatreduksie, wat met die oksidasie van sulfied gepaard gaan, en ioonuitruiling is die belangrikste prosesse in die ingeperkte Auob- en Nossob-akwifeer en gesamentlik lei dit tot die ontwikkeling van 'n nitraatvrye natrium-water. Denitrifiserende bakterieë is deurentyd in die grondwatet aanwesig, maar reduksie vind eers plaas wanneer die anoksiese sone bereik word. In die Nossobakwifeer vind fiksasie van kalium deur illiet plaas

In die Kalaharilae, wat wesenlik oningeperk is, bestaan die geohidro-chemiese evolusie daarenteen hoofsaaklik uit die oplossing van soute en konsentrering deur evapotranspirasie, gevolg deur presipitasie van kalsiet. Dit lei uiteindelik tot die ontstaan van 'n natrium-chloried-sulfaat-bikarbonaatwater met 'n hoë soutgehalte

Die verband tussen die hidrochemie en die mineralogie van die akwifeer word aangetoon deur stabiliteitsdiagramme gebaseer op die aktiwiteite van die chemiese spesies. Daarvolgens is die grondwater in al die akwifere in ewewig met kalsiet. Silikaatminerale is ewe belangrik en die van die kaoliengroep is 'n besliste faktor in die bepaling van die hidrochemie in die artesiese sandstene. In die basalt daarenteen, word die hidrochemie deur minerale van die montmorilloniet tipe beheer

Duidelike regionale tendense in die geohidrochemie is geïdentifiseer en 'n rekenaarprogram is ontwikkel wat aan die hand van derde orde polinomiese tendensvlakke die hidrochemie by enige bepaalde punt in elk van die akwifere simuleer. Vervolgens is 'n passingsroetine ontwikkel sodat enige grondwater-ontleding op grond van die bron se geografiese posisie aan die hidrochemie van elke akwifeer gepas kan word ten einde die oorsprong van die water met uitmuntende sekerheid te identifiseer. Gemeet aan die byna onoorkomelike probleme om boorgate met lekkende voerings, boorgate wat te diep geboor is en ander problematiese gevalle op 'n ander wyse uit te ken, is hierdie hidrochemiese tegniek van onskatbare waarde, temeer omdat die passingsroetine voortdurend verfyn kan word soos bykomende inligting versamel word

Deur hierdie navorsing is kennis spesifiek oor die geohidrologie van die Artesiese Kom Stampriet, ingewin, maar terselfdertyd is die benutting van die geohidrochemie as 'n onontbeerlike hulpmiddel in sodanige ondersoeke gedemonstreer